Radosnych Świąt!

Świąt pełnych rodzinnego ciepła i radości, a także - jakże teraz potrzebnego - zdrowia, wszystkim zaglądającym do naszego "Notesu", życzy czchowiakówdwóch.

Kolejne zmiany

Każdy właściwie dzień przynosi nam coś nowego i mam tu na myśli sytuację związaną ze stanem epidemicznym, w jakim – niestety - przyszło nam obecnie żyć. Mówię o zaostrzaniu przepisów, wydawaniu nowych zakazów czy zaleceń, bo to, że ciągle wzrasta liczba zachorowań i zgonów spowodowanych epidemią koronawirusa wszyscy doskonale wiedzą z bieżących serwisów informacyjnych. Zajmijmy się więc nowymi przepisami. Jednym z nich jest obowiązek dokonywania zakupów w rękawiczkach. I tu pojawił się problem, bo nie wszystkie sklepy zapewniają dostęp do jednorazowych rękawiczek.

O tym nie wiedziałem

Poniższe zdjęcie zrobiłem w jednym z naszych sklepów. Zaciekawiła mnie ta aranżacja miejsca i towaru bo ze wstydem muszę przyznać, że do tej pory nie miałem pojęcia, iż bibliotekarstwo ma i taki dział. Teraz rozumiem kawał o dwóch szwagrach, którzy "przeczytali" książkę, potem drugą, a gdy ich zabrakło, "dodrukowali" nowe. Teraz osobników z lekko zaczerwienionym nosem wypada z szacunkiem nazywać per "bibliofil".

Pozmieniało się

Przez koronawirusa, rzecz jasna. Wszyscy już pewno odczuli w jakiś sposób jego obecność w naszym życiu. Opustoszałe ulice, zamknięte szkoły, kina, restauracje i wiele innych jeszcze obiektów. Niektórzy, przez kwarantannę, „uziemieni” w swych domach i mieszkaniach. Słowem, żyje się trudniej. Ale większość społeczeństwa zrozumiała, że tak musi być. Tylko ograniczenie międzyludzkich kontaktów może przerwać łańcuch wzajemnych zakażeń.

A to ci zaraza

Mam na myśli, rzecz jasna, koronawirusa. Tak wszędzie go pełno, tzn. w mediach, w polityce, ekonomii, oświacie, przemyśle i Bóg wie gdzie jeszcze, że nie mogę i ja tego tematu zmilczeć. Fakt, rozpanoszył się on nam prawie na całym już świecie na dobre. Ale czy naprawdę tak straszny on diabeł jak go malują?

Post scriptum

Pisząc w Dniu Walki z Rakiem (4 lutego)  list do Posła Władysława Kosiniaka – Kamysza w sprawie tragicznej sytuacji w polskiej onkologii (poprzedni wpis), najmniejszego pojęcia nie miałem, że życie tak szybko potwierdzi słuszność moich obaw, oraz że tak bardzo uprawdopodobni moją tezę o popełnianej właśnie zbrodni na polskim społeczeństwie. Wszyscy już wiemy o tym, że nasz (?) Sejm, głosami rządzącej większości, przeznaczył blisko 2 miliardy złotych na polskie media, w tym na TVP, zamiast na poprawę tragicznej już sytuacji w polskiej onkologii. Niejako przy okazji potwierdziło się w jak głębokim poważaniu mają obecni rządzący chorych na raka – jedną z najstraszniejszych i coraz powszechniejszych chorób współczesnych czasów.

List

 wladyslaw.kosiniak-kamysz@sejm.pl

Szanowny Panie Pośle.
Z racji tego, iż (między innymi) jest Pan z wykształcenia lekarzem, chciałbym zwrócić Panu uwagę na pewną, związaną ze zdrowiem sprawę. Ale wcześniej kilka słów o sobie, co pozwoli Panu lepiej zrozumieć skąd moje zainteresowanie i wiedza na tematy opieki medycznej.